یک فرآورده خونی به معنای پلاسمای غنی از پلاکت است که طی یک
فرایند جداسازی، از خون تازه و لخته نشده تهیه می شود و سالهاست در بیمارستان ها برای بند آوردن خونریزی یا
جلوگیری از آن در بیماران مبتلا به اختلال در کارکرد پلاکتها یا ترومبوسیتوپنی استفاده می شود همچنین به عنوان
درمان پروفیلاکتیک در موارد کاهش تولید پلاکت در مغز استخوان، جراحی های تهاجمی، خونریزی های فعال و
غیره استفاده می شود.
تفکر استفاده از این فرآورده در درمانهای دیگر بر پایه این تئوری شکل گرفت که ترمیم بافت سخت و نرم توسط
پروتئینهای خاص و پروسه ای از واکنشهای داخل و خارج سلولی منظمی انجام می شود که در حال حاضر بطور
کامل شناخته نشده اند اما آنچه که مسلم است این است که پلاکتها نقش بر جسته و مهمی در فعال سازی فرایندها
و تولید فاکتورهای رشد و پروتئین های خاص دارند.
پلاکتها در پاسخ به آسیب بافتی و پارگی عروق، با ایجاد پلاک پلاکتی و لخته منجر به هموستاز شده و سپس با
ترشح پروتئینهای خاصی، ترمیم بافتی را سبب می شوند که شامل؛ کموتاکس سلولها، پرولیفراسیون و تمایز سلولها،
حذف بافت آسیب دیده، ایجاد عروق و ماتریکس خارج سلولی و بازسازی بافت آسیب دیده است
مطالعات انجام شده در افراد بالغ نیز نشان داده اند که تجمع بین پلاکتی و پرو لیفراسیون سلول های بنیادی مزانشیمی و تولید فیبروپلاست و نیز تولید کلاژنهای تایپ 1 رابطه ی مستقیمی وجود دارد
مفاد فوق، این تصور را شکل دادند که پلاکت می تواند در انواع اعمال پزشکی نظیر شکستگی ها و زخم ها، که
تسریع ترمیم بافت مد نظر است، نقش موثری ایفا کند. اخیرا نیز کاربردهای کلینیکی بسیار وسیع و متنوعی برای پی آر پی گزارش شده است
آدرس مطب : 1
تلفن : 1 - 1
